وقتی شخصیّت ممتاز و استثنایی امام را از دل آیات و روایات استخراج می کنیم؛ و با همین فهم اندکی که از مقام وی حاصل می سازیم، برای خویش محبّت و دوستیِ وی را و نیز اطاعت و فرمانبرداری از اوامر و دستوراتش را فرض و واجب می دانی، که عقلاً و شرعاً طبق اسناد و مدارک او بهترین و برترین است، و حتی نمونه ای در رشد و کمال و جمال و معرفت و علم و عمل پیدا نمی کنیم که حتّی سرسوزنی از حضرتش بیش و به باشد. و همین برای خردمندان کافی است.