عقل مادامی عقل است که به عقلانیت بپردازد و آدمی را از خطا و زشتی و باطل و انحراف مصون بدارد، زیرا عقل از این منظر معصوم و بری از خطاست. رمز مرکزیّت داشتن آن هم همین است، که اگر غیر از این بود کارها و امور انسانی به دست او سپرده نمی‌شد.
در این نقد (جستارهای عقلانی در دین) که تلاش شده با معیارهای اصلی و اصیل همراه باشد، آیه و حدیث معتبر را چاشنی کار کرده و به محورهای عقلانی با محک‌ها و روشهای منطقی به رویارویی با دین رفته است. کوشش شده تا دین را از غیر دین در تمییز عقلانی در مواردی خاص نشان دهد و زمینه‌ای برای پژوهش در دین باشد.