در این مجموعه آنچه که بیان شده چیزی از همان مواردی است که در قرآن و سنت نبوی و علوی بدان متذکر شده‌اند که به مرور از بابت نسیان انسانی همواره محتاج تذکاری جدی بوده است تا آدمی اصول فراموش شده را دوباره به یاد بیاورد و از امانت و عدالت الهی خالی و خارج نشود و در نقش درست خود به عنوان یک انسان فطری که از سوی انبیا نیز تربیت شده است کاری بایسته و شایسته را در دل جامعه ایفا نماید. این است که ادب و آداب و رسوم را مدام از بابت دین و عرفان و عقل متذکر می‌شود و از آزادی و شادمانی و آبادانی انسان و جامعه یاد می کند.