آنچه که مولانا و سعدی و حافظ و دیگران گفته‌اند اگر از همگنان حکمت‌پژوه و معرفت‌دانِ غرب بیشتر نباشد مسلماً کمتر هم نیست. این هر سه بزرگی که لااقل از لحاظ شعری در قلّه‌های بلند شعر و ادب ایران ایستاده‌اند. چیزی از بطن لوگوس نیست که بر زبان و متن جاری نکرده باشند. کلمه، گفتار، کلام، سخن و سخنوری، فکر و اندیشه، خرد و خردمندی، عقل و عقلانیت، تبیین و بیان، توصیف و تعریف، نظریه و تئوری، گفتمان و همسخنی، محاسبه و بررسی، قاعده و قانون و حکم، سنّت و قول و مجموعه و نطق و افسانه و شرح و تفسیر چیزی نیست که به قوّت در آن یافت شود.