مولانا به عنوان یک فقیه و مجتهد کامل در محل فتوا واقع شده و مستند او در ارائۀ حمک چیزی جز قرآن و سنّت نیست. از این روی به کثرت و شدّت با قرآن و حدیث کار دارد. امّا عجیب است که مشتاقان او گاه از قرآن و حدیث سر باز می‌زنند و به آن شوق و انسی، نه بایسته و نه شایسه نشان نمی‌دهند. مولانا اگر از روی فقاهت به ناچار با قرآن و حدیث کار دارد ولی از روی عرفان و معرفت، عاشق و شیفتۀ قرآن و حدیث است.